Γράμματα που δεν στέλνονται

 Γέφυρα 15/1/23

Μία διαχωριστική γραμμή πλέχθηκε από τους υδρατμούς κάποιας θέρμης κάποτε- τώρα πάει όλο και λεπταίνει. Που κρατούσε (μέ) τόσες εποχές να μπορώ να τη διασχίζω με τον νου, να περνώ στη απέναντι πλευρά Μόνο για Λίγο και πάλι πίσω στην άλλη. Έδινε χρόνο για σκέψη και φόβο, τι θα γίνει αν πέσω. Τι, αν από λάθος κοπεί ή τι αν αποφασίσω να πηδήξω, αν είναι κενό -Τι είναι εκεί κάτω στη λίμνη αλήθεια; - όνειρα βυθισμένα και πνιγμένα.

Διάφανη γέφυρα- φάντασμα να ενώνει δύο σκιερά νησιά. Να τη φθείρει η βροχή, ο αέρας κι ο καυτερός ο ήλιος, μα κυρίως να την παγώνει ο χειμώνας. Λίγο-λίγο και τέλος πολύ. Κι πέρασαν τέσσερις εποχές.. κάποιες φορές νόμισα πως την έβλεπα να υλοποιείται. Κι έγινε γυάλινη από χειμώνα σε χειμώνα. Γέμισε ρωγμές. Όλο και πιο εύθραυστη. Αυτή που πάντα φοβάσαι να διασχίσεις. Μήπως και κοπεί.

...η ίδια που τελικά δεν θες να περάσεις για να έρθεις και προτιμάς να στέκεσαι εκεί πάνω της για πάντα. Γιατί δεν σε νοιάζει πια ή ποτέ να βρεθείς απέναντι. Δεν είναι κανείς εκεί πέρα; Τώρα δεν είναι κανένας να την τρέξει να της δώσει υπόσταση;

Ποιος είναι ο λόγος να υπάρχει μια γέφυρα αν δεν εξυπηρετεί μια μετάβαση; 

Η γέφυρα δεν χωρίζει. Μόνο ενώνει. Κι αν δεν ενώνει τότε..........(Για)τί;

11/10/23

Στο σήμερα

Έρχεται πάλι ο χειμώνας J.